Laatste dagen Vancouver Island

Inmiddels ben ik al een week op een van de mooiste plekjes op aarde, maar ik zal jullie eerst vertellen over mijn laatste dag in Tofino, mijn tijd in Nanaimo en (met speciaal vervoer naar) Vancouver.

Mijn laatste dag in Tofino heb ik rustig aangedaan. Ik heb wat geklest met mijn familie op Skype, wat boodschappen gedaan, een art galerij bekeken en lekker in de zon gezeten. Mijn spierpijn was op zijn toppunt deze dag, dus elke beweging voelde als 1 te veel. 's Avonds tijdens het eten zagen we een groepje zeeotters (ze zijn zo groot als een flinke teckel) spelen in de haven. Ze gleden van de houten pier, duwden elkaar onder water en klommen weer terug op de pier. Ik had helaas geen tijd om foto's te maken, aangezien vijf minuten twee jongens foto's van dichtbij wilde maken en ze zo schrokken dat ze niet meer terugkwamen..

De volgende dag om 6 uur op, terug naar Nanaimo. Ik kreeg een lift van een kamergenoot, dus ik heb mijzelf wat geld bespaard. De weg van Tofino naar Nanaimo is trouwens ongelooflijk bochtig en hobbelig. Je rijdt de hele weg berg op berg af. Op de heenweg vlogen mijn schoenen en tassen regelmatig door de bus. Heel anders dan de Rockies en Coastal Mountains, waar je voornamelijk door de bergpassen rijdt.
Terug in Nanaimo heb ik een wandeling gemaakt door Bowen Park en rondom Buttertubs March. In het moeras zag ik een aantal beesten op een stuk drijfhout zitten. Ik zag vanuit de verte dat het geen eenden waren en toen ik inzoomde met mijn camera bleken het flinke roodwangschildpadden te zijn. Ze lagen lekker te bakken in het zonnetje. Verder was het moeras gevuld met allerlei verschillende vogels en ik zag een kolibrie. Wat zijn die beestjes snel. Ik heb een foto kunnen maken, maar dan van een die stilzat op een tak, haha.
De volgende dag ging ik al vroeg op pad naar Newcastle Island, een eiland voor de kust van Nanaimo. Het eiland lijkt heel erg op onze duinen, behalve dat het omlijnd is met een prachtige, rotsige kustlijn. Toen ik op het eiland aankwam zag ik gelijk 5 arenden rondcirkelen, 2 bald eagles en 2 golden eagles. Ik heb een rondje over het eiland gelopen, wat ongeveer 7,5 km was. Ondanks een krakkemikkig landkaartje aardig mijn weg kunnen vinden.

En toen was het Vancouver Island avontuur alweer afgelopen. Ik besloot het goed af te sluiten met een speciaal soort vervoer terug naar Vancouver, namelijk; een seaplane. Zo had ik de kans om Vancouver Island, de Gulf Islands en de stad Vancouver vanuit de lucht te bekijken. Voordat je goed beseft dat je in de lucht zit ben je alweer geland, want de tocht duurde maar 20 minuten. Maar erg leuk om te doen en ik heb wat leuke foto's kunnen maken (helaas zat ik niet aan de kant van de grote stad Vancouver, dus ik kon alleen foto's maken van West en Noord-Vancouver, maar wel van de Lionsgate Bridge). Voor de vliegreis raakte ik aan de praat met een ouder echtpaar die ook met de seaplane gingen. De man werkte vroeger op een baggerschip voor een Nederlands bedrijf, dus hij kon wat Nederlands en hoorde ook gelijk dat ik uit Nederland kwam. Ze werden opgehaald door hun zoon en gaven mij een lift naar mijn hostel. Het hostel was vreselijk. Oud, vies en vol met oude enge mannen. Gelukkig was ik daar voor maar 2 dagen, maar het was 2 dage teveel. Wel had ik de eerste nacht een 6-persoonskamer voor mij alleen, de tweede nacht was er een Italiaans meisje.

Doordat mijn hostel in een ander deel van de stad zat dan ik de eerste 4 weken zat, heb ik andere delen van Vancouver gezien dan daarvoor. De zondag heb ik doorgebracht in een park aan English Bay, zittend tussen een paar duizend andere parkgangers. Maandag geluncht met mijn oud-klasgenoten en 's avonds samen zonsondergang bekijken op Kitsilano Beach. 's Avonds mijn koffers gepakt en op tijd naar bed, de volgende ochtend vroeg op en met de bus naar Williams Lake waar ik opgehaald werd door Alex, de eigenaar van de ranch.